"oğlum , daha çok küçüksün , ne yapıyorsun burda " dedi.
"para kazanmaya çalışıyorum abi" dedim adamın yüzüne hüzünlü şekilde bakarak.
"gel benimle bakayım sen" dedi , kalktı , sonra elimden tuttu kaldırdı beni de.
sonra onunla gitmeye başladım. hafızamın en derin yerlerine kazınacak , tüm kaderimi değiştirecek yere zütürdü beni.
3-5 tane yan yana eski binalar vardı. birine girdim onla beraber , sonra 3-4 tane merdiven çıktıktan sonra onun dairesine geldik. evine buyur etti , "gelemem abi" diye reddettim , ama ısrar etti.
evini ilk günkü kadar iyi hatırlıyorum. dış kapının hemen önünde mutfağa açılan bir kapı , sol tarafta salon ve sağ tarafta nereye çıktığını bilmediğim bir koridor.
aldı beni , hemen öndeki kapıdan soktu içeri.
"karnın açmı" diye sordu bana sanki cevabını bilerek.
saatlerce oturmuştum orda , tabi ki de açtım.
"açım abi" diye yanıtladım bir yandan mutfağı inceleyerek.
5-10 dakika sonra hazırladığı yemeği önüme koyduktan sonra sordu , " anlat bakalım , nedir senin hikayen?" anlattım bende beni terkedip giden babamı , borç batağındaki anamı.
üzülür gibi bi hali vardı, ama artık normal birşeydi bu bana.
yemeğimi yedim sonra
"işe ihtiyacın var mı" diye sordu bana.
cevabı zaten biliyordu.
kendisi de bitirdi yemeğini , hadi gidelim dedi.
nereye gideceğimizi sormadım , cehenneme zütürse de razıydım o an.
beni aldı , büyük bi fabrikaya zütürdü beyler.
bende zevkle inceliyorum etrafı , ohaaa diye falan kalmışım.
sonra beni içeriye zütürdü. zamanına göre lüks şekilde tasarlanmış bi ofise soktu beni. oturdu patron koltuğuna , anlatmaya başladı.
"saat 7-11 arasında buraya konteynırlar gelir. içerisi ampül doludur. koliler hafifdir ama sıktır. bi konteynırda 500-1500 arasında koli bulunur. 7-11 arasında buraya gelip konteynırların boşaltılmasına yardım edeceksin , bende sana maddi anlamda yardımcı olacağım. anlaştık mı?"
tabi ki anlaşmıştık amk , sormasına bile şaşırdım.
"yarın saatinde burda ol , -cebinden az bi miktar para çıkararak- al bunu git kendine bişeyler al" dedi.