ismini veremediğim bir gazete işe yeni başlamıştım . Uzun süredir böyle bir işe ihtiyacım vardı çünkü babamı 2 ay önce kaybetmiştim ve evi geçindirmek için annemin daha fazla yorulmasını istemiyordum.
Bir tanıdığımız sayesinde kolaylıkla kameraman olarak işe alındım. Maaşı çok iyi değildi ama hiç yoktan iyidir .
2 haftadır bulunduğum semtte bir kaç olayla uğraştık, çok kolay işlerdi; zorluk çekmeden her işi hallettik .
Beni Yeşimlerin grubuna vermişlerdi . Yeşim, Nur , Ahmet ve ben bir takımdık ve haberlere beraber gidiyorduk.
Takımdan biraz söz etmek gerekirse Ahmet ve Nur 2 senedir sevgiliydi ve ikisi de çok tertemiz düzgün insanlardı ve huy , davranış olarak resmen birbirlerini tamamlıyorlardı .
Yeşim ise iş yerinin en kıdemlilerindendi. Yaş olarak birbirimize çok yakındık ama o çok daha genç ve dinamik duruyordu . Sapsarı beline kadar uzanan saçları ve yemyeşil gözleri vardı .

2 günlük bir moladan sonra bizim takım tekrardan bir araya geldik ve patron tarafından odasına çağırıldık . Giderken hepimiz merak içindeydik , Nasıl bir işe girişeceğimiz aklımızın ucundan bile geçmezdi , keşke hiç o işe girmeseydim; keşke ...