ev biraz büyük olduğundan kapı uzaktı yani kapıyı açmaları uzun sürerdi hep, bekledim ama kapı açılmadı. Bende üst katımda oturan birinin ziline bastım pencereden çıkıp "kimsiniz ?" dedi. Bende kapıyı açmasını anahtarımın olmadığını söyledim. Bulunduğumuz apartman 3 katlıydı her katta 3 daire vardı kalabalıktı ama diğerleriyle muhattap olmazdık genelde. Cebimi yokladım dış kapının anahtarını kaybetmiştim ama ev kapısının anahtarı vardı. Kapıyı açtım evet evde kimse yoktu. Telefonumun jarzı bitmişti zaten en son kontör de almamıştım. Telefonu şarja koyup odama gittim. Oda düzgün bir şekilde duruyordu. Üstümü değiştirdim otobüs yolculuğu beni hep yoruyordu. Biraz kestirmek için yattım birkaç saat sonra uyandım. Hava tam kararmamıştı. Haberleri izlemek için televizyonu açmak istedim ancak açılmıyordu ve televizyon tamirinden de hiç anlamazdım sanırım bizimkiler bozmuştu ya da ben açmayı beceremiyordum her neyse.

Birşeyler atıştırdım ve kanepeye uzandım acaba bizimkiler nerdeydi diye düşünürken en yakın arkadaşım Eren aklıma geldi. Evleri yakındı yanına gidebilirdim üstümü değiştirdim telefon ve anahtarımı aldım ve dışarı çıktım. Dışarıda anlam veremediğim bir gariplik vardı. Sanki biraz fazla kalabalıktı. Evimin önünden yol geçerdi ve yol araba dolmuş otobüs doluydu ne yani yaz tatili bu kadar erken mi başlamıştı ? ister istemez kalabalık gürültüde yapıyordu. Kestirme yoldan arkadaşımın yanına gittim. Eren'le çok ortak yönümüz vardı ikimizde bilgisayar hakkında çok bilgiliydik tabii oyunlarlada içli dışlıydık ortaokuldayken internet kafeye kaçardık beraber ama yinede benim notlarım her zaman ondan iyiydi ve üniversiteyi kazanmıştım sonuçta ama bunun bir önemi yoktu tabiki arkadaşımdı. Evleri zemin kattaydı cama tıklattım ve bekledim. Birazdan Eren çıktı :