üniversite 1 de aşık oldum bu kız benle çıkar mı dedim neyse gel zaman git zaman arkadaş sayesinde sevgili olduk kısa zamanda da birbirimizi sevdik. hatta ilerleyen zamanlarda birlikte kalmaya bile başlamıştık.3.sınıfta ben bunu ailemle tanıştırayım dedim ailem bize sık sık gelirdi mesafe yakın olduğu için kız arkadaşımı da çağırmıştım babamdan büyük bir tepki bekliyordum ama aksine ailem sevdi. neyse bahar olmuştu finallere 1.5 ay filan vardı ben bunu memlekete zütürdüm bizde kaldı falan artık durum ciddiye gidiyordu anneme söylemiştim evlenecez diye annem de okulu bitirin gidip isteyelim dedi çok sevinmiştim ulan hem sevdiğim hem de istediğim kişiyle evlenecektim. neyse geldik son sınıfa.. hiç yazasım yok ama lanet olsun o son sınıfa keşke hiç gelmeseydik.2-3 ay geçmişti ki beni artık sevemediğini söyledi... ne diyeceğimi ne yapacağımı şaşırdım ağladım sızladım...
bir yandan acı tatlı geçen 4 yılı düşünüyorum diğer yandan bunu anneme nasıl söylerim diye.. okul bitene kadar zaman istedim belki olur diye ama okuldan sonra tam bitti. anneme durumu anlattım o ağladı.. kızı belki 50 defa aradı ama hiç cevap vermedi kadın zaten hasta mk bi de benim yüzümden daha kötü olur diye düşünmeye başladım. herşeyin geçeceğini daha iyi olacağını bende kendi yoluma bakacağımı söyledim.
ama annem de bende biliyoruz ki kalbimizde ki yara hiç kapanmayacak..