Okulda aynı sınıf, kursta aynı sınıf. Birine aynı anda hem yakınsın hem de dünyalar kadar uzak. Ayrıldıktan sonra hayat benim için loş ışıklı bi dünyadan ibaretti. Her şey belirsizlikte. Aydınlancakmış gibi duruyor ama hiç aydınlanmıyor. Kaçtım gerçeklerle yüzleşemedim hep kaçtım. Gerçekler acı ve ben yıllardır acı çekerek yaşıyorum. En son mutlu uyandığımda 3 yıl önceydi, başka bir kızla çıkarken. Onun ahını mı aldım ne oldum. Allah affetsin beni, bu kötü durumdan kurtarsın nolur.

O kadar yakın olduktan sonra uzak olması gibtirip gitmesi insana en ağır gelen şey kardeşim. Şuan benim içinde aynı. Onun boşluğu bi türlü gitmiyo içimden. Yolda karşılaşıyoruz koşup sarılmak istiyorum ama benden nefret ediyormuş artık panpa sırf onu sevmişim diye. Neden böyleyiz panpa. Sevenleri neden sevmezler..

Alışacaz ama kolay olmayacak. Daha kimler gelip tekme atacak. Üzerimde "summertime sadness" var resmen. En küçük fırsatta duygusallık çöküyor, dayanamıyorum beni de çökertiyor.