elim ayağım boşaldı beynimden vuruldum sanki anlatamam. 20 30 dakika ağlamışımdır. ama öyle bildiğin gibi değil iki gözüm iki çeşme. gelen geçen bana bakıyor umrumda mı. arkadaşım git konuş diye çok ısrar etti ama. ben utancımdan çıkmak istemedim uzun süre direttim ama çıktım konuştuk onunlada. öyle cana yakın bir insandı ki anlatamam. dünyanın bütün renkleri onda toplanmış sanki. ama olanlardan sonra benle konuşurken bir renk bırakmışım sadece. sadece gri. çok soluktu

okula döndüm ve ben kafayı sıyırdım. yeni kız arkadaşımada aynı şeyleri yaşatamazdım. onunla çok hızlı gitmiştik ve yapmamamız gereken şeyler olmuştu. bir yandan onu bırakamazdım bu yüzden, çünkü bir kız için çok önemli böyle birşey, bana güvendi, kendini teslim etti. ama aklımda tek bir soru benim. eninde sonunda bu ilişkide bitecek. deneyip 3 5 ay sonra görmenin alemi yok. çünkü bundan bir iki gün önce 4 sene oldu ve ben onu unuttuğum bir gün bile hatırlamıyorum. ızın final haftası geçemezse okulu uzayacak. sonra söyleyeyim dedim, kör talihim yine izin vermedi. söyleyip bitirmek zorunda kaldım. sınavlarına girmemiş okulu uzadı. bana bunuda yaptırdı anlayacağın. ne kadar istemeyeceğim şey varsa yaşadım ve yaşattırdım