Okuldan dönüştü arkadaşlarla evin yolunu tutmuştuk mutluyduk öyle daşşak muhabbetleri falan güle eğlene eve gelmiştim. Büyük bir kalabalık, ambulans ve annemin hıçkırıkları dünya başıma yıkılmıştı koşarak kalabalığın arasından geçtim 2 adımlık yer 2 kilometre olmuştu ve oraya vardığımda dünya başıma yıkıldı.

Babam yerde yatıyordu hareket etmiyordu epilepsi hastasıydı maddi durumumuzdan dolayı tedavi ettiremedik öyle özel uçaklarla amerikaya zütürememiştik belkide ondandı bunlar ambulansa bindiriyorlardı babamı bir daha göremeyeceğim canım babamı..