kabul etti. ilk başlarda pek ilgili değildim çünkü inancım yoktu. o çok ağlardı bu yüzden kendime geldim sonraları. ne hediyeler gönderdik ne defterler yazıp yolladık birbirimize bilemezsin * -30 40 olur geceleri sarıkamış. küsmüştük, beni affetsin diye saatlerce bekleyip ellerimin mosmor oldugunun fotoğraflarını atmıştım bir keresinde ne günlerdi. günler geçiyor 15 tatil oldu sonra. gelmemi çok istedi. aileme bunu ilettim. çok ciddiyim bu sefer. ya gidicem ya gidicem. izin vermediler ve ben inanki 3 ay eve uğramadım diyebilirim. keşke yapmasaydim ailemden öteye köy yokmuş bunu simdilrrde anliyorum..

annem eve geldiğim geceler uyumamı bekler gelir başımda ağlar bir sürü şey anlatırdı, nasılda körleşmişim allahım.. neyse zaman geçti mezun oluyordu o son sınıf. ben 11 im o benden bir yaş büyük. anneme daha fazla dayanamadım ve hersey eskiye döndü onlarla. mezuniyete gideceğimi söyledim bu sefer. ertesi gün biletim alındı. gittim. daha 18im ilk kez annemden babamdan kardeşimden ayrılıyorum. bi ben varım bir istanbul bide o