Elif bana ne yapacağız? der gibi bakıyordu, kafama koymuştum. Ben bu kızı hep saklayacaktım, eğer fark ederlerse başka kızları pazarlayacaktım. Sarıldım ona, minik bir şey zaten kayboldu kollarımda, öylece bekledik, on dakika sonra göğsüm ıslanmıştı. Fark ettim ağlıyodu, çaresizce... Kim bilir hangi hayat şartları sürükledi, kim bilir nerede şimdi ailesi, ya da var mı bir sahip çıkanı? Kırmışlar işte kanatlarını, kanadı olmak lazımdı... Bir kaç müşteri geldikten sonra bir tane teyze geldi buruş buruş, nergis ablanın arkadaşıymış. Ben kızlarla muhabbet ederken gelmiş görmemiştim, zaten geldikten beş dakika sonra nergis abla çağırdı. Gittim mutfağa bu kadayıfa beni göstererek 'Jigolomuz orhan hizmetinizdedir ayten hanım.' diyerek bir kahkaha patlattı kaşar. Hemen kalktı elimden tuttu, tepki verme sürem dakikalara yükselmişti amk. Bir anda beni soymaya başladı, 'Senin gibi genci düşmez buralara kolay kolay, söyle nerden düştün yavru?' 'Arif.' diyebildim sadece, Arif...