Hangisini sayayım aq, kafamın üstü dikişler ve şişliklerle dolu, dizimde yara izleri, apandisit ameliyatı dikişim daha tazeliğini koruyor çaprazlamasına 8 dikiş, adonis kaslarımı yalarmışcasına. Dizimin asfalta sürtünmesi ile kopan et parçası, serçe parmağımın kırılması ki hala yamuk ama en beteri küçükken kafamın patladığı olaydır. Park vardı bir tane, etrafı bu baklava desenli tellerle çevrilmiş, onları tırmanıp giriyorduk, 2 metre aralıklarla direklerle gerginlik ve dayanıklılık sağlarlar ya hani, teller esnemesin, sıkı dursunlar ki eğip girmesinler diye, tam onun ordan tırmanırken birden teller bi esnedi, tellerin kazılı olduğu toprağın da 10 cm ötesi asfalt yol, tel esnedi bende nereye gidiyoruz lan dermişcesine kafayı bi çevirdim, tak kafa asfalta çarptı, alnımın sol tarafından foşur foşur kan akıyor, sol gözümü kapattım kan girmesin diye, biraz da korku sardı tabii 10 yaşında felanım o zamanlar. Gittik hastaneye, dikiş atıp saldılar

edit akbayram: altta kardeşimin de hatırlatması ile, fmf hastalığım var ve de bunun akıl almaz atakları var ki allah kimseye vermesin.