Neden bilmiyorum ama kızlar bozuldu, önlerine dönüp konuşmaya devam ettiler, biri hariç. Kızıl 30 yaşlarında bir kadın vardı, baya at gibiydi, at idi. Bana uzun uzun ela gözleriyle baktı, şehvetle değilde öfkeyle, daha ilk günden şu yaşadıklarıma bak amk. Elif kolumu çekiştirerek mutfağa zütürüp bir kahve yaptı, bende rica edip üstüne bir şey giymesini rica ettim, kamuşullahım acıyordu artık. O üstüne bir şey alırken ben babamın beni buraya neden gönderdiğini düşündüm, babamda bilmezdi böyle şeyleri, hep arif yavşağı yüzünden. Eli gibinden ayrılmıyor ağzı bozul kıllı yavşağın tekiydi zaten. Elif üstüne bornoz almış, gelip karşıma oturdu uzun uzun baktı. Ben arada kaçırdım gözlerimi ve içerdeki seslere gidip durdu, sonunda 'çok farklısın.' dedi. 'Diğerlerinden çok farklı, nasıl desem... Başka bir havan var.' ben afallamış bir şekilde bakakaldım. Öyle uzun kalınca bir şey demem gerektiğini fark ettim ve 'içerdeki kızıl hatun galiba beni kesecek.' dedim. Güldü ve bir anda ciddileşti, 'Berna'ya dikkat et!'