Okulun az ilerisinden geçen bir
çakıl yol vardı.Her zaman toz duman içinde olurdu. çakıllarla kaplıydı.O yolun
benim ve ölürcesine sevdiğim insanın ayrılmasında bu kadar rol
oynayacağını bilsem hiç girer miydik o yola. Neler vermezdim o yolu yürümemek için.
Eli yine elimdeydi, ansızın elini çekti, terlemişti yine eli. Sanırım dört
adım atmıştım. Dönüp yine azarlayacaktım.Çünkü hem elimi bırakmış,hem de
geride kalmıştı. Dönüp baktığımda Dünya başıma yıkıldı. Sanki gök kubbenin
altında kaldım. yerdeydi ve yüzünden kan fışkırıyordu.ne yapacağımı bilemedim
üzerine kapandım yüzüne yapışmış saçlarını kaldırdığımda hayatımı bitiren o
görüntüyle karşılaştım. Başı kesilmiş bir tavuk gibi
çırpınıyordu.