Yanakları kızarmıştı, utanmış ve başını önüne !
eğmiş, gülümsemiş ve elimi sıkı sıkı kavramıştı. Artık her gün elele tutuşup okula gidiyor
okuldan çıkarken elele dolaşıyor geziyor öyle gidiyorduk evimize. Arada bir
elleri terler ve her terleyişte elini elimden kurulamak için çekerdi. Bunu her
yaptığında kızar elimi bırakma diye azarlardım,hep tamam tamam diyerek
gülümser ve hızla elini avucuma sokuştururdu. Her şey harikaydı, dünya
cennet gibiydi gözümüzde. Yıllar akıp gidiyordu mutluluk içinde. Nihayet liseyi
de bitirmek üzereydik. karne dönemi gelmişti. Karnelerimizi aldık hiç
kırığımız yoktu. Sevinçle sarıldık birbirimize elimi tuttu. bunu kutlamak için bir
cafeye gidip cola içerek kutlayacaktık.