Yutkundum. Düşündüğün kişi ben değilim dedim. Yüzünü çevirdi. ittirdi beni. Geveleme aptal dedi ve ağlamaya başladı. Tüm herşeyi anlattım. Ağlayarak. O ise şok olmuş dinliyordu. Yalandı yani herşey diye sordu. Cevap veremedim. Vermek istedim ama veremedim. Çaresizdim. Gitmesini istemiyordum. Fakat gitmek zorundaydı. Zorundaydım. Birbirimize aittik ama aynı evrende yaşamıyorduk. Onun hayatı bana fazlaydı. Koşarak odasına çıktı. Bacaklarım bedenimi artık taşımıyordu yere yığıldım. Ağlamaya başladım. Kalbim yanıyordu lan. Gidiyordu. Elimden hiçbir şey gelmiyordu. Yapamıyordum hiçbir şey. Ne yapacağımı bilmiyordum.