Artık işe baya baya alışmıştım ve ilk günlerdeki o yorgunluğu falan hissetmiyordum.tam hayatımda her şey güzel gidiyor derken yine bu mutluluk çok uzun sürmedi ve nurten teyze'nin hastalık haberiyle bütün tadımız kaçtı. yaşı 70'e dayanmıştı ve o zamana kadar grip bile olduğunu görmediğim kadın birden yatağa düşmüştü. önce bir süre hastanede kaldı ve hemen hemen her gün gitmeye çalıştım yanına. sonra eve geçince ise benim gidemediğim zamanlar annem ve ablam yanına gidiyordu.en az benim kadar onlar da sevmişti nurten teyzeyi beyler. Nehir'le bile çok iyi anlaşıyorlardı ve gününün çoğunu yatakta halsiz yatarak geçiren kadının Nehiri görünce yüzü gülüyordu. nedendir bilmiyorum beyler ama doğduğundan beri çok sevmişti Nehiri nurten teyze.ben de onu zaten çok seviyordum ama hastalığı boyunca hep eski günleri hatırlayıp daha da bir sevdim. lisenin ilk günlerinden itibaren kendi torunu gibi sevmişti beni de ve Derin'e ilk açıldığım gece bile o hastane odasında yanımızda o vardı.