Askerden döndüğümde kendimi baya baya olgun hissediyordum artık beyler.2 sene öncesine kadar üniversitede sürünen bir öğrenciydim ama şimdi ciddi manada erkek olduğumu hissediyordum.ilk 1 hafta kendime gelmek ve unuttuğum o eski hayatıma alışmakla geçti. askerliğim çok uzun sürmemişti belki ama Derin'e ve diğerlerine olan özlemim yüzünden sanki yıllarca onlardan ayrı kalmış gibi hissediyordum. çoğunuz duymuşsunuzdur beyler çevrenizdeki yaşlılar falan anlatır, ben askerliği 5 yıl yaptım yok 7 yıla anca döndüm falan diye günlerce onu düşündüm ulan öyle olsa ben napardım diye.en son yavaş yavaş kendime gelmeye başlayınca işe başlamam gerektiğini hatırladım. artık okul bitmişti ve boş zaman diye bir kavramım yok denecek kadar azdı. eskiden olsa, büyük ihtimalle burakla sahilde çekirdek çitleyeceğim saatlerde artık işte oluyordum. stajdaki gibi ezik hissetmiyordum kendimi.ben de artık bir avukattım ama henüz baya tecrübesiz olduğum için ilk aylarım yine öğrenciymişim gibi daha kıdemli avukatlardan bir şeyler öğrenmeye çalışmakla geçti.o zamanlar Derin'le farklı yerlerde çalıştığımız için çok sık görüşemiyorduk ve o zamanlardaki en büyük sıkıntım belki de oydu. sanki onu da çözersem hayatımdaki her şey bir daha bozulmamak üzere düzene girecekmiş gibi geliyordu bana.