Biraz etrafa bakındım, şansımız iyiydi ki kütüphanede biz, kızlar ve 2 tane gözlüklü ezik haricinde kimse yoktu. Kütüphanenin tam orta tarafında kalan uzunca ahşap bi masa vardı,bu kızlar yan yana oturmuşlar, arkadaşımın sevdiği kızın elinde kitap, kızın arkadaşının elinde ise telefon vardı.
Bu salak bunları görünce iyice kasılmaya başladı, böyle bana bişeyler derken dili dolanıyor kekeliyor falan. Gören de sanarki idama gidiyor pekekent.
Arkadaşın cahil olduğundan bahsetmiştim, kendisini tanıdığımdan beri eline bi kere kitap almamıştı. Diksiyonu falan da baya bozuktu zavallımın, hafif şiveyle konuşuyordu.Çocuktan bildiğiniz rezillik akıyordu.