Alaçatıya gelmiştik. Evimize yakındı zaten. Bir anda bana döndü. Kahvaltı edelimmi dedi. Kahvaltı mı diye sordum. Kahvaltı etmekten nefret ederdi. Hani sabahları edilir. dedi. Sonrada vurguluya vurgulaya günün en önemli öğünüdür diyip güldü. Kaya gün geçtikçe değişiyordu. Hiçbir anlam veremiyordum. Fakat ben geldiğimden beri değişiyordu. Bunu farkedebiliyordum. Bir yerde oturduk. Kahvaltı ettik. Önümdeki iki böreği gösterip bunları yiyecekmisin diye sordu. Gülümsedim. Biraz daha söyleyelim istersen dedim. Hayır anlamında başını salladı ve tabağımdaki börekleri alıp yemeye başladı. Her anında o kadar güzeldiki. Yemek yiyişi, önüne gelen saçlarını ittirişi. Her anında güzeldi.