https://www.youtube.com/watch?v=gbCFTuKxJTU

Babam geldi ertesi gün. Evi toparladım ondan önce, içki şişelerini, sigaraları falan işte.

Öykü aklıma geldikçe utanıyordum kendimden. Almina ile ilgili her şeyi yok edecektim. Defterini yakacak ondan ayrılacaktım. Gittim defteri almaya yatağımı kaldırdığımda defteri yerinde bulamadım. içimden bir gibtir çektim. Tüylerim ürperdi. Odamın her yerini aradım hiçbir yerde yoktu. Neredeydi. Ertesi gün babama yoklama alınmıyor diyerek okula gitmedim. Öykü aradı. Evinin önünde olduğunu, yarım saat sonra yola çıkacaklarını defterimi almamı söyledi. Dışarı çıktım. Babama dahi haber vermeden. Gözlerimden yaşlar aka aka koştum. Onu suçlamıştım günlerce. Kendime kızdım. Yanına gittiğimde, gidip ona sarıldım. Ailesinin orada olması umurumda değildi. Onun da gözleri dolmuştu "Teşekkür ederim bulldoser" dedi "Yaşattığın her şey için" Uzattı defterimi, aldım. Arkasını döndü, bindi arabaya. Ellerim titriyordu. Hareket edemedim. Gözlerimden yaşlar dökülürken. Arabanın kontağı sanki kalbime sokulmuş bir bıçakmışçasına çevrildi. Oturdum kaldırıma. Önce o gitti. Ardından da kırmızı bir kamyon onunla ilgili her şeyi aldı zütürdü. Kaldım orada. Defterden düşen yaprağı aldım. Gözlerimden yaşlar döküldü sayfanın üstüne.

"Bulldoser, seni hep sevdim. Olmuyor dediğim de bile. Beni sevmemiştin hiç biliyorum. Ona rağmen ben mutlu olayım diye mutlu taklidi yaptın. Bir daha aşık oldum sana bunu öğrendiğimde. Evet senden nefret ettim belki sana onlarca küfür ettim. Ama hayatımın en güzel anlarını seninle yaşadım. Hayatımın en güzel anıydı o göğsünde yattığım an. Seninle birlikte yeniden doğdum ben bulldoser. Sen bana karşı aynılarını hissetmesen bile ben seni ölecek ve öldürecek kadar çok sevdim. Bunları yüzüne söylemeye cesaretim olmadı hiç. Olmayacakta. Benden sonra okuyacaksın bu yazıyı. Çünkü gözlerine bakarken sana söyleme cesaretim olmaz bunları. Belki hiç okumazsın. Bilmem. Bana yaşattığın her şey için teşekkür ederim."

Ağlayarak geri koydum içine yaprağı. Beni seven bir kalbi kırmıştım. Kendime sövdüm aylarca bundan sonra. Her aklıma geldiğinde gözlerim doldu. Geri yazamadım ona bir daha. Gücüm de, yüzüm de yoktu ya zaten ona seni seviyorum demeye. içimde büyüttüm aşkımı. Sevmedim ondan sonra kimseyi. Bir yerde rast gelmek için dua ediyorum her akşam Allah'a. Ama sanmam. Şanssız değilim, insan kendi şansını yaratırmış derler ya ben elimdeki tek şansı da kullandım.

Kimse için üzülmemeniz dileği ile hayırlı akşamlar beyler. Bir entry daha var ama kötü oldum. Onu da sonra girerim. Allah'a emanet olun.