Kardeşim ne yapacaksın hayat bu bende liseyi zorluklarla okudum zaten sbs den 450 gibi bi puan almama rağmen sırf aile durumu kötü diye sırf staj için meslek lisesinde okumuştum asla adapte olamamış hayattan tamamen soyutlamıstım kendimi ilk sene staj olmadığı için okul sonrası çalışırdım milletin saçma sapan tribe girip sözde dert dedikleri şeyler için mutsuz olmalarını sadece gulerek izledim asla sevgilim olmadı tabiki geceleri ne kadar yorgun olsam da uyuyamazdim sürekli kadere sövüp hayata isyan ederdim ama bu nefretim sayesinde hem staj yapıp hem de ders çalışarak o taktan ortamdan kendimi kurtardim su an üniv 3 ogrencisiyim bilgisayar mühendisliği okuyorum ama yinede part time çalışıyorum millet üni ye karı kız tatil için gider biz amelelik için hiç yuzum gulmedi gulmuyorda hayat çok adaletsiz tek adil olan şey herkesin ölecek olması
Neyse bende 21 yıllık birikimimi döktüm içimi buraya helal edin