Sabah uyandığımda tüm gece Kayanın başında beklemekten heryerim tutulmuştu. iğrenç bir koltuktu lan bu. Gerindim. Biraz olsun açılmaya çalıştım. Kendime geldiğimde Kaya'nın yatakta olmadığını farkettim. Üstümdeki yorganı fırlattım ve koşarak merdivenlerden inmeye aynı zamanda Kaya diye bağırmaya başladım. Bahçeden burdayım diye bağırdı. Dışarı çıktığımda kahvaltı hazırlıyordu. Elindeki çatalıda koydu ve sonra gözgöze geldik. Vay vay dedim. Bu nedir böyle diye sordum gülerek. Ciddi ifadesini bozmayarak dün gece yaptıkların için bir teşekkür sadece dedi. Üstü yine giyiliydi. Sen kalmıyormusun kahvaltıya diye sordum. Ben kahvaltı sevmem madem ev arkadaşıyız bunu bilmen gerekiyor dedi. Ağzıma bir domates attım. Nereye diye sordum. Duraksadı, arkasına döndü. Bak hazır iyi anlaşmaya başlıyoruz şansını zorlama dedi. Ayağa kalktım. Bir yere gidemezsin evde duracaksın birazdan da doktor gelecek dedim. Öyle birşey yapmayacağım dedi ve gülümsedi. Yürümeye devam edince yine kolundan tuttum. Yumruğunu sıktı ve gözlerini kapadı. Hemen elimi çektim.