Çıkıp bizimkilere bir çağrı bıraktım. Bildikleri için meşgule attılar." Açmıyorlar ya, her neyse biz gidelim bir kafeye oturalım" dedim. "iyi peki" dedi Öykü üzgün bir sesle.

Kafeye gittik. Girdiğimiz gibi bizimkilerin hepsi "iyi ki doğduun Öykü" demeye başladı. Öykü ağlamaya başladı. içimden insan süpriz yapmaya korkuyor öyküye diye düşündüm. Sarıldım buna. işte pasta falan yedik. Sonra şarkı falan açtık dans ettik birlikte. Ege içeride tarlası yanmış çiftçi gibi bir hüzünle oturuyordu. Garson ablaya gidip böyle böyle diye rica ettim. Kadın egeyi dansa kaldırdı. Ege gülümseyerek bana baktı. Öyle o gün iyice eğlendik 4 gibi de kafeden çıktık. Deniz Ayça Ben, Öykü ve Ege bizim eve geçip birlikte oturduk. ilk defa o güzel filmi orada izledik işte Remember Me. Bizim filmimizdi. Her Öykü aklıma geldiğinde açıp izlerim hala. Sonunda gözlerimiz dolmuştu. Ege bile ağlamak üzereydi. Sonra monopoly oynadık sonrasında ise, onlar gitti ve biz ikimiz kaldık.