Bir an yanıma yaklaştı. Aniden bana bir ev arkadaşı bulma ihtiyacı, ailemin yaptığı saçmalıklar, senin gelmen dedi. Tabi ya tahmin etmeliydim dedi. Sonra güldü. Benden hoşlanıyorsun ve ailemde seni bana yapmaya çalışıyor. O lanet üvey annem beni başından iyice savmaya çalışıyor dimi dedi. Ondan hoşlandığımı düşünmesi kanı beynime sıçratmıştı. Daha 3. Günden herşeyi tak etmiştim. Önümde daha kocaman bir 3 ay vardı. Söylesene diye bağırdı. Başka çarem yoktu. Evet diye bağırdım. Hepiniz komedisiniz ya diyip odasına çıktı. Rolüm tamamen değişmişti artık. iyi niyetli ev arkadaşından, kızı seven fedakar çocuğa dönmüştüm. Ve kimbilir kızın ailesi bu duruma ne diyecekti.