Üniversite deki ilk senem de VEREM tedavisi görmeye devam ediyordum.. Ama bir önceki sene yasadıklarımı hala unutamıyordum.. Pgibolojim bayağı bozulmuştu.. Tedavim bitti..

Şu anda ise yaz tatilindeyim.. Bu kadar taktan bir hayatım oldu.. Eda kafamda bir nebze olsun silindi ama o kafamda kurgulanmış olduğum Eda nın ekgibliği ve bu zamana yaşayamadığım duygular beni çok kötü bir duruma sürüklüyor.. Açık söylemek gerekirse gururum incindi beyler .. Daha 21 yaşındayım ve ne doğru dürüst bir hayatım oldu , ne de benim için zorlu hayat koşuşturmacasından bir an olsun soyutlanıp kaburgalarım kırılırcasına sarıldığım birisi hayatıma girdi..

Beyler atlatamıyorum bu durumu.. Mesela benim yaşıtlarım ya Üniv. 4. Sınıf yada bir yerlerde bir şey olmuşlar hepsi bir şekilde hayata başladı.. Ben daha yeni Üniv. 2. Sınıfa geçtim.. Bunun sebebi ise tamamen bu hayatın adaletsiz liginden , benim fakir bir ailenin çocuğu olmamdan.. Benim annem babam ne okuma yazma bilir ne de bu hayat düzenini .. Onlara kızmıyorum onlar benim baş Tacım.. Ama bu adaletsizlik , ekgib duygular yaşamak, bastırılmış duygularım beni çok kötü etkiliyor.. Ben o zamanlar bu düzene isyan edercesine adam gibi yaşamak isteğim ile ders çalışmaya başlamasam şu anda bir yerde amelelik yapıyor olurdum... Üniversite deyim hala bu ekgiblikleri hissedebiliyorum...

Beyler çok koyuyor lan .. Ardıma baktığımda o ekgiblikler canımı yakıyor ..

Eda konusunda ise .. Artık kimseyi sevemiyorum.. Önceden hiç olmazsa beraber olacağım kişinin hayalini kurardım .. Artık öyle birisinin hayalini bile kuramıyorum.. Kimseye karşı birşey hiasedemiyorum.. Ne kadar güzel olursa olsun...

Hayatım hep ekgib kaldı.. Ekgib duygular, ekgib yaşam, ekgib aşk...

Hayata umutla bakamıyorum .. Önceden hiç olmazsa neşeli olabilirdim.. Ama yok kardo.. Neşeli olsam bile bu yalandan olur.. içten değil... Gün içinde yalandan gülerim ama gece olunca ... Lan hiç mi bir insan8n istediği birşey olmaz...
Olmadı lan olmadı ...