6 Ocak ^ saat: 11.30 ^ Kendi Evim

Betülün eve gelince Elifle karşılacak olması beni korkutuyordu. Daha yeni gönlünü almışken bir kez daha sıkıntı yaşayacak olmamızın telafisi zor olacaktı. Elif az önce elinde sigara börekleriyle içeri girdi. Onun bu hareketini iyi niyetli görmeye çalışsam da içeri girince beni yanaktan opmesi bu düşüncemi çöpe attı. Derken korktuğum şey oldu . Kapı çalıyordu. Kapıyı açmaya atılacaktım ki Elif benden hızlı davranmıştı.

-aa elif sende mı burdaydın.

Betülün rengi attı birden. Ne yapacağını bilemez oldu.

+ Evet. Beraber kahvaltı yaparız diye düşündüm. Geleceğini bilmiyordum.

Betül bir şey demeden içeri doğru yürüdü. Emrahı başıyla selamlayıp bana doğru geldi ama hareketsizdi. Dışardaki soğuk kulaklarını ve burnunu kızartmıştı. Bu hali onu daha tatlı gösteriyordu. Mutfakta ki masaya yöneldik. Betül hala bana tek bir kelime dahi etmemişti. Elinde bir not kağıdının olduğunu gördüm. Elimi uzatıp kağıdı aldım. Yine aynı titrek yazı.

' En sevdiğin rengi biliyorum. Seni ondan ayırmayacağım. '

Ortalık fazlasıyla gerginleşti. Emrah endişeli bir halde kalktı yerinden.

- Abdullaha ulaşabilen var mı ?