manitadan ayrıldım.
kızla haftada bir iki buluşurduk. bugünde buluştuk saat 1 gibi. sahilde yürüyoduk. balon dizmişler havalı tüfekle atış yapıyosun 3 kere vurana üst üste ayıcık falan veriyo adam. bizim kız hemen atladı
-aşkıııım vursana sendeee. bak ayıcık aldı çocuk sevgilisine sende vurursun
2 3 kişi duymasa etrafta yapmazdımda gaza gelmiştim.
ver dayı şu tüfeği dedim. mesafe çok uzak değildi ama atıyodum olmuyodu. balonlarda aralıklıydı gittiği yerde tam anlaşılmıyodu. hedefi bozuktu silahın. anlarsınız beyler işte çok zor değil vurmamak yoksa onları. neyse 1 tane vurabildim sadece oda istediğim değildi açıkcası. bittikten sonra zaten sinirliyim kız demesin mi sende bişeyi vuramadın be diye sinirlerim boşaldı bi anda.
kız: k ben:b
k: sende bişeyi vuramadın be
b: ya gibecem şimdi söylüceğin şeyi zaten sinirlendim bozuktu kodumun tüfeği
k: hep öyle olur zaten
b: ne diyon ya sen
k: yok bişey
b: kalbini kırıcam uzatma
k: kırdın kırcağın kadar
b: git o zaman tamir olunca konuşuruz
k: tamir olmaz çok bekleme.
tam giderkende demesin mi
k: kör mü ne şunu vuramıyo daha ya( balonları işaret ederek ordaki dayıya doğru söyledi)
b: daha önce sana vurduklarıma sayarsın

herkes kıza baktı. buda mal gibi kaldı zaten. derin nefes çekip hızlı adımlarla gitti. mesaj falan atarsa editlerim. eyvallah panpalar öyle anlatmak istedim. seviyorum sizi.

özet: ayıcık yüzünden kızdan ayrıldım