Temel ile Sirkan birbirlerini çok istiyorlarmış. fakat utangaçlıklarından birbirlerine açılmak ne kelime konuşmaları bile çık zormuş. Tesadüfen yalnız kaldıkları bir günde artık canına tak demiş olan temel sirkana; habu findukluklardan yukarıi bi çikalummi der. sirkan da he temel çikalum der. Biraz yürürler. Temel konuşacak kelime bulamaz, sirkan durumu anlar bari bir soru sorayımda temel açilsun düşünür.
-"Uy temel habu findukluklar kimundur" der.
Temel hemen atılır
-emicemundur bi tane koparanun dıbına koyarum ",
sirkan hemen bir fındık koparır. temel fırsatı kaçırmaz hemen sarılır sirkana fındıklıkların altında işlerini bitiriler.
sonra kalkıp tekrar yürümeye başlarlar ikiside mutludur. biraz sonra sirkanın canıçeker temeltekrar sorar,
-"temel , habu findukluklar kimundur.
Temel" dayimundur , bitane koparanun dıbına koyarum der. Sirkan hemen birtane koparır . Temel tekrar sarılır sirkana uzun uzadıya fındıkların arasında işlerini görürler.
Tekrar kalkarlar yürüler . biraz sonra sirkanın canı tekrar ister temelde aynı işi yapar . Bu böyle birkaç defa daha devam eder fakat temelde artık pil bitmiştir, fakat sirkan doymak bilmez tekrar sorar "uy temel ha bu findukluklar kimundur da" ,
temel "ha bilmeyirum galiba fiskobirluğundur."