5 Ocak ^ saat: 18 ^ Limon Cafe

Limona az önce gelip asma kata çıkmıştık her zaman ki gibi. Buranın çalışanlarını zaten az çok tanıyorduk. iyi bir mekandı. Okey istedik, Elif hemen geçip karşıma oturdu. Betülün daha fazla kızmaya başladığını hissettim. Bir yandan sağ tarafıma oturmuş sessizce duruyordu, diğer yandan da elimi hiç bırakmıyor ve kızgınlığını benden çıkarmaya çalışıyordu sankı. Emrah ile Neslihan da karşılıklı oturdular. Neslihan hala sus pus. O sevecen, çok konuşan Nesli gitmiş yerine bambaşka bir Nesli gelmişti.

Emrah: Kaybeden ödüyor ona göre.
- ben senin kaybettiğin zaman bile ödediğini görmedim hiç.

endişe dolu ortam biraz da olsa yerini gülüşmelere bırakmıştı. Neslihanın biraz da olsa gülüyor olması rahatlattı bizi. Betülün kızgınlığı bıraz olsun geçmiş ve bana yardıma koyulmuştu. Az sonra Esranında içinde olduğu grup yukarı cıkmaya başladı bir bir. Yanında Sibel ve diğer arkadaşları da vardı. Esra ben ve Betülü böyle yakın gördükten az sonra arkadaşlarından ayrılıp bize doğru geldi. Nasıl bir pislik yapacağını kestiremiyordum.

Esra: Benden sana yar olmayacağını anlayınca başka sevgili mi edindin Manco?

Ortam bir an buz kesti. Betül dönüp bana baktı hemen. Hani ne zamandır ben vardım kalbinde der gibi dürttü beni. Esranın sadece bir zamanlar bir hoşlantıdan ibaret olduğunu anlatmaya çalışsam bile dinlemeyecekti.

- ne diyorsun Esra sen. Gitsene arkadaşlarının yanına.

Esra: Neyse, ha bu arada, yakışmışsınız birbirinize.