Apartmandan çıkar çıkmaz telefona sarıldım, gece beni evime bırakan arkadaşımı arayarak gelip beni evimin önünden almasına söyledim ne olduğunu sordu sadece çabuk gel diyerek telefonu kapattım
Apartmanın önünde durursam içeriden biri çıkıp beni içeri çekecek diye düşünüyordum,bu yüzden karşı apartmanın saçaklarının altına geçtim. Neredeyse 15 metre aralıklarla dikili olan sokak lambalarından sokağın başındaki hariç hepsi yanıyordu
Korktuğum için sokağın başına bakmak istemiyordum, Aklıma evden ışıkları açık bıraktığım geldi kafamı yukarı kaldırınca oturma odasının ışığının kapalı olduğunu görererk dahada irkildim.
Biraz daha dikkatli bakınca yıllardır boş olan alt kattan loş bir ışık geliyordu.
Işığın mutfaktan ya da holden gelebiliyor olacağını düşündüm, düşünmemi bekliyormuş gibi o ışıkta söndü, Güzel bir küfür savurup arkadaşımın biran önce gelmesi için yalvarmaya başladım
15 dakika kadar sonra arkadaşım sokağa gelmişti koşarak yanına gittim ve arabaya bindim. Beni bu dıbına kodumunun yerinden zütür diye bağırdım.
O da heyecanlanmıştı ne oldu lan,ne bu hal, betin benzin atmış demesine aldırmadan sür diye bağırdım.
Sürmeye başladı,bu gece onda kalacağımı söyledim, tamam da ne oldu diyerek tekrar sordu.
Daha sonra anlatacağımı söyleyerek başımı cama dayadım, içim geçmiş.
Beni uyandırdığında evinin önündeydik. Anahtarı bana uzatıp sen çık ben marketten 3-5 bira alıp geliyorum dedi
Uyku sersemliğiyle tamam dedim. Anahtarı alıp çıkmaya başladım. Ancak ilk katı çıktığımda yaşadıklarım aklıma geldi ve koşarak apartmanın önüne geri indim
Arkadaşım gelene kadar eşikte oturup onu bekledim. iyice paranoyak olmuştu ama yaşadıklarımda soğukkanlılıkla karşılanacak şeyler değillerdi.
Arkadaşım geldiğinde gülüyordu Oğlum ne bu hal lan,Çıksana eve ne diye betonda oturuyon gibisinden birşeyler söyledi.
Gülmesini pek giblemedim eve çıkalım anlatıcam diyip eve çıktık.