evet beyler saat gece 4 olmuş sizin için girip yazıyorum kıymetini bilin.

en son dediğim gibi uyuduk. üstümüz başımız açık çırılçıplak mal gibi uyuduk. benim dikkatli olmam gerekirdi. her ihtimali düşünmem gerekirdi fakat artık dişisine olan zaafı mı dersiniz, anın büyüsüne mi kapıldı dersiniz bilmem fakat boş bulundum. hayatı onunlayken umursamadım eskisi gibi gerilmedim rahattım ve hayatta rahat olduğum belki de 1-2 günden biridir. sürekli baskı altında olduğunuzda o en ufak özgürlük size dünyaları verseniz değişmeyeceğiniz bir heyecan veriyor.

Sabah olmuş pencereden içeri güneş vuruyor fakat perdeler açık, gece kapalı olması gerekiyordu diyerek gözümü araladım. baktım sevgilim hala kollarımın arasında çıplakken pencereleri de açacak kadar salak değil. ben uyanır uyanmaz sıçmaya başladım beyler o pencerenin o perdelerin çekilmesi, açılması beni dumur etti etrafıma bakarken geldilerse görürüm dedim ama kimse yoktu. uyandırmadan kalkıp kapıyı kontrol ettim içeride dışarıda ayakkabı yoktu. o an düşünemedim ama olamazdı da zaten annemin kuralıdır. ses yok seda yok.

meğerse babamlar gelmişler bizi o şekilde anadan üryan görmüşler uyandırmaya gelemiyorlar beyler annem benden babam kızdan çekiniyor en sonunda benim kalktığımı duyunca babam hallederim diyor geliyor ama ben çoktan kızın yanına tekrar yatıyorum fakat bu sefer kızın malum yerlerini kapattığım için gelip dürtükledi baktım noluyor lan deyip babam sus işareti yapmış bir eliyle diğer eliyle de gel gel yapıyor tamam dedim.

beni dumur eden burda bir olay var pencereyi açıp bütün etrafta ki binalara seyrettiriyorlar ama çekinip beni uyandıramıyorlar mantıksız. sonradan öğrendiğime göre içerde pis bi koku varmış babam da sinirlenmiş rezil olsun aklı başına gelir deyip sinirle açmış.