Beyler bugün yine otobüse bindim. Bizim durak her zaman kalabalık olur. O duraktan bindin mi yer bulursan sen seçilmiş kişisin demektir.

Tabii ki de dıbına kodumun otobüsü tıklım tıklım doluydu. içerisi ter, osuruk, deri kokusu sarmış, ortalık köpek ölüsü gibi kokuyordu vesselam. Ama artık geri dönüşü olmayan bir yola girmiştim. Akbilin sesini duyunca "Girdik bir alamete gidiyoruz kıyamete." havasındaydım.

Velhasıl en arkada bir tane genç oturuyordu bindiğimde. Yaşlılar, hamile bayanlar ayaktayken hiç görmemiş gibi bir de cama yaslanmış duruyor muallak.

Bir durak sonra iyi giyimli ama şu inci sözlükte tabir ettiğimiz "pelinsu"lardan biri bindi araca. ilk başta tabir ettiğim muallaknin yanına geldi. Kız bu muallakye kaş göz işaretleriyle "Bayanlara yer versene huur çocuğu!" demek istiyor. Bu muallak de hiç oralı olmuyor. Kız dayanamayıp kalkar mısınız bugün çok yoruldum gibisinden bir kelime söyledi. Bu bin de gel otur diyip ardından küfür edip kucağını gösterince millet dayanamadı tabii. Bunun bir güzel anasını gibtik.

Bu muallak hastanelik olmuş. Bir de gidip inci sözlüğe girmiş değiştirip yazmış. Ben de bunu görünce kan beynime sıçradı.

Adet yerini bulsun bu da böyle bir anımdır...