alt katımızda taner ağbi oturuyordu. annesi ve babası yaşlı insanlardı. bakıma muhtaçtılar. taner ağbi kaçtı gitti. kız kardeşi cansel abla geldi.

ilk aşkımdı cansel abla. yüzü ağbisini andırıyordu biraz. uzun boyluydu, selvi gibi. hiç peşinden ayrılmıyordum. beni öperdi, severdi. çok iyi bir kadındı. her sokağa çıkışımda kapısını çalar, bakkala gidiyimmi, bişey lazımmı diye sorardım.

aradan seneler geçti. biz oradan taşındık. geçenlerde annemle foto albümlerine bakıyorduk. cansel ablayı gördüm. ne güzel kadındı ya dedim. çok seviyordum. biliyor musun anne, ilk aşkımdı dedim. sonra aklıma ağbisi geldi. anne, taner ağbiye noldu, gitti gelmedi bi daha dedim.

annem kahkahalarla gülmeye başladı. koptu resmen. gerizekalı, taner zaten cansel'in ta kendisiydi. kestirdi, dönme oldu puahahah. aşıkmış. diye gülmeye devam etti.

yıkılmıştım lan resmen. çocukluğum ellerimden alındı benim resmen.