Hani ilk birlikte dışarı çıktığımızda bi parka oturmuştuk. Konu senin ailene gelince ağlamaya başlamıştın. Sen ağlarken gözümden yaş gelmese bile kalbim ağlıyordu. işte o gün senin diğer kızlardan farklı olduğunu anladım. O gün seni gerçekten sevdiğimi anladım. Ama yapamadım. Sesini bir daha duyamam belki diye seni bir daha göremem belki diye kokunu içime bir daha alamam diye seni sevdiğimi söyleyemedim. Oysa ki seni öylesine çok seviyordum ki. Üni sınavına girdiğimde bile seni düşündüm. Aradan çok zaman geçti. içimden keşke söyleseydin diye biri konuşuyor. Şimdi de göremiyorum seni şimdi de duyamıyorum seni şimdi de kokunu içime alamıyorum. Keşke sana duygularımı açabilseydim. En azından seni sevdiğimi gerçekten bilirdin. Seni o kadar çok seviyorum ki hala unutamadım. Arada resmini çıkarıp sana bakarak ağlıyorum. Duydum ki kendine yeni sevgili yapmışsın. Onun seni benden daha çok sevdiğine inanıyorsan sana mutluluklar dilerim. Onunla gerçekten mutlu olacaksan ona selamımı ilet seni üzecek birşey yaparsa iki elim yakasındadır.Ama şunu unutma ki ondan ayrılırsan seni gerçekten seven biri var burada.
Edit: imla