Gözlerimi actığımda her yer karanlık ve sessizdi tam çıkacakken öndeki kemikleri gördüm işte tam bu sırada garip bi his oluştu içimde bu benim önem verdiğim biriydi ve ben burada bir süre yaşamaya çalışmıştım ve ve .. bu şeyin adı arabaydı herhalde ve herşey burada olmuştu ama ne olmuştu onu hatırlıyamıyodum bunu düşündüğum sırada önde sert bişey içinde yeşil bişey gördüm bu sert şeyleri dişsiz ağızımla bunları cığnedim bıraktım kolumun halini o an gördüm nedeyse kopmuştu ama en azından yemek yemiştim ama daha fazla yemek lazımdı ve çıkıp yemek aramaya devam ettim... artık çürüyemeyecek kadar donmuş vucudumla yürümeye devam ettim... bilincim uzun süre önce yitip gitmişti ama vucudum içgüdülerimle sanki herşey normalmiş gibi devam ediyodu... yılar önce canlılardan arınmış bu dünyada yaşayan ve hareket eden tek canlı bendim hergün arabada can çekişirken gördüğum geğiyi düşünup buraya kadar gelir son anda hatırlayıp yürümeye devam ederdim. hergün donmuş beynim sıfırlanır ve arardı ama aricak hiçbişey kalmamış bu dünyada buz çağını gören bir tek bendim ve bende yakında donacaktım... dünyanın düzeni buydu kendini yenilicekti ve insanlık defalarca yitip tekrar doğacaktı taki yaptığı silahlarla dünyanın dengesini bozmayıp gelişmeye devam edene kadar... ben bunları nerden mi biliyorum? çünki ben bir ruhum ve dünyanın yenilenmesiyle kavuşacğım yeni bedeni düşünerek bu donmuş canlının içinden cıkmayı bekliyorum...

not:ağır işsizim amk