Sene 2011,
Gaziantepten Kayseriye yolculuk yapıyorum Süha diye bir otobüs firmasıyla. Neyse gittik bulduk oturduk yerimize falan. 7 numarada oturuyorum geldi yanıma bir dayı oturdu 45, 46 yaşlarında saçları seyrek burnu uzun tam bir çekiçbaşlı köpekbalığı.
Bu önüne baklava koymuş ayağının altına 2 kilo falan bişey.
Yolculuk başladı benimde cebimde çekirdek vardı Tadımın bol tuzlusu. Neyse çıkardım biraz çitledikten sonra kalanını önümdeki koltuk cebine koydum biraz kestirdim. 1 saat kadar falan sonra uyandım baktım koltuk cebine bir avuç çekirdek kalmış dayınında elinde çekirdek çitliyor.
Dönüp bakış attığımda farketmiş olacak ki bana dönüp yeğen kusura bakma az bişey içim kazınmışta bi 2 çiğneyiverdim dedi.
Ben kin tutmuştum bu orusbu çocuğuna neyse 2 saat hiçbirşey yemedim tam açlık moduna geldim saatler 11 i gösteriyor dayı hönküre hönküre horlayarak yatıyo.
2 kilo baklava kutusunu bir açtım öyle bir dalmışımki en son 3 dilim bıraktım sonra kutuyu kapattım.
Dinlenme tesisine geldiğimizde uyandı tabi bu sanki altın taşıyo orusbu çocuğu baklavaları aldı poşetin ağrlığını farkedince başından aşşağı kaynar sular indi.
Bende bir bin gülüşüyle içim kazındı az bişey dayı dedim.
Tabi bu dayanamadı yakama sarıldı falan ama sinirden dedikleride anlaşılmıyo muavinler ayırdı bunu bende ödevini yapmamış masum çocuk gibi muavine bana saldırdı beyefendi dedim.
Muavin kusura bakmayın diyerek aldı zütürdüler bunu
yolculuğun kalanı çok rahat geçti 2 li koltukta tek başıma ayağımı falan uzattım böyle oh.
Dayıyıda arkaya hayvan taşıyo gibi tıktılar en arka koltuklara.
Hem paklavayı yedim hem yolculuğum rahat geçti.
Bu da böyle bir anımdır.

Edit: Trende Girmişiz Orada Dayıyı Kolundan Tutma Ayağına Zütünü Elleyen Bıyıklı Gözlüklü Muavin Burdaysan Hala Aklıma Geldikçe Hönkürtüyosun muallak