Hastaneye arabayla gittim. Vardığımda masada duran kadına Ercan Bey'in (Babamın) kaldığı odayı sordum, kadın kim olduğumu sordu. Kimliğimi çıkardım ve oğlu olduğumu söyledim. Kadın odanın 2. Katta hemen asansörün karşısındaki oda olduğunu söyleyince hemen odaya çıktım. Kapıyı açtığımda babam uyuyordu. 10-15 dakika boyunca odada gezindim. Babamın uyanmasını bekledim. Dışarıdan arabalar geçiyordu. Onları seyrederken uyuyakalmışım. Gece babamın öksürükleriyle uyandım hemen dışarıya çıkıp yardım istedim. Bir hemşire geldi, hemşire babamla ilgilenirken ben de doktorları çağırdım. Doktorlar gelince babamı gördüler ve direk ameliyat odasına aldılar. Ne olduğunu anlamadan babam ortadan kaybolmuştu. Annemi arayıp haber verdim o da hemen geldi ve uzun saatler boyunca bekledik. Doktor ameliyathaneden çıktı ve başınız sağ olsun dedi.

Eve döndüğümüzde köpeğimiz Boncuk bizi kapıda karşıladı. Halimizden anlamış olacak ki onun da neşesi gitti. Eve bir sessizlik hakimdi. O gece Cemre'yle konuştum. O da üzüldü , Cemre'yle konuşurken odamın kapısından bir takırtı geldi. Açtım baktım Boncuk benim kapının önünde bana bakıyor. Aldım kucağıma sevmeye başladım. O gece Boncuk benim odamdaydı. ikimizi de uyku tutmamıştı. Ben ona babama ne olduğunu soruyordum, o da bana bakıyordu. Gece 3 gibi yağmur yağmaya başladı. Yağmuru izledik Boncukla sabaha kadar.

Sabaha doğru gözüme bir ev ilişti, 1 aya yakın zamandır bu mahalledeydik. Bu evi daha yeni farketmiştim. Evin camlarına tahtalar çakılmış, kapısı yarı kırık, duvarları bakımsızlıktan soyulmuş eski olduğu her halinden belli olan bir evdi bu. Bir anda o evin içinde ışık parladığını gördüm. Parladı ve gitti. Ya da öyle sandım. Eve daha dikkatli bakınca evin dış duvarlarında yazılar olduğunu farkettim. Ama ne yazdığını okuyamıyordum, o evin ne olduğunu merak ediyordum ama saat sabah 6.30 du.

Uykum hafif hafif gelmeye başlamıştı. Yatıp uyudum saat 12 gibi kalktım, annem kahvaltıyı hazırlamış beni bekliyordu.