Bizim yerlere yattığımızı gören Yusuf,

"gülmeyin lan muallakler" dedi

muallak kelimesini duyunca daha da kahkaha atmaya başladık. Gözümüzden yaş geldi..

Burak kavatına bak sen.. eve oğlan atıyor..

Oturduk tekrardan masaya, rakılar, mezeler ardı ardına gidiyordu.

"ee nerede kalacaksınız?" dedim.

Aslında bizde kalacaklarını biliyordum ama maksat...

"kanka siz de kalalım mı lan? sokakta bırakmayın bizi" dedi Selim.

"kalın lan tabi, bir de soruyon mu yavşak. 1 sene aynı odada kaldık oğlum.." dedim.

Fatih zaten, uyardı bana.. ben de ona..

Derdi olan konuştu, dertsiz adam dinledi(!)..

2 gün falan bizde kaldılar.. Salon'da yattı ikisi de.. yatağıma vermedim, niye vericem aq? banane..
Burak hanımın yavuklusuyla meydan muharrebesi bittikten sonra geçtiler onlar da evlerine.

hep gırgır şamatayla geçti kısa tatilimiz.. okula iki gün kala Hazal'da döndü..