"devam et lütfen" dedi gülümseyerek.

"tanışamayacağımı biliyordum seninle, o durumdayken.. Beyza'ya, iki dakika dışarı gelsene dedim, şaşırdı, çıktık kafeden dışarı.. anlattım böyle böyle, ne yap ne et tanıştır beni bu kızla diye..(güldü), işte.. kafeye girince bizim diğer arkadaşları yolladı, senin yanına gitti.. ne konuştunuz da bizim masaya geldiniz hala bilmiyorum.." dedim.

Dizlerime koydu kafasını,

"ben anlatıyım onu da.. şaşırdım önce Beyza'yı masanın başında görünce, oturabilir miyim dedi, tabi dedim.. oturdu, kitabı sordu, zaten kitaptsn üniversite konusu açıldı.. çok tatlı konuşuyordu, zaten arkadaşım yok sayılırdı, ısındım hemen bitaneme.. biraz daha tanıştıktan sonra sizi gösterdi.. arkadaşlarım, gidelim mi istersen yanlarına? diye sordu.. ilk başta utangaç olduğumdan boşver dedim(kaşlarımı çattım, güldük).. ya güldürme dur.. işte.. sonradan biraz ısrar edince kıramadım.. kabul ettim.. iyi ki de etmişim" dedi gülümseyerek.

"iyi ki bitanem" dedim, eğildim saçlarından öptüm. Ardından,

Müziğin içimi ısıtan ritmi kavurmayı başlamıştı..
az kaldı az..

"bir şey isteyebilir miyim bitanem?" dedi saçlarını okşarken, gülümsedim, gözlerimi kırptım,

"güzel söz söyler misin?" dedi.

O da duymak istiyordu diğer kızlar gibi.. şımarmıştı biraz da.. gülümsedim, gözlerine baktım,

"seni canımdan çok seviyorum" dedim sadece. Onlarca cümle kurabilirdim edebi.. ama sadece bunu söyledim,

"bu olmaaz" dedi gülerek.

"hayır Hazal.. bu olur aslında.. cümleler dolusu güzel söz söyleyebilirim sana, ama.. hiç biri bu cümle kadar ciddi olmaz. Onları söylerken seni mutlu etmek için söylerdim. Ama "seni canımdan çok seviyorum" dediğim de kalbim ne diyorsa dudaklarımdan da o çıkmış olur.. gerçekten de seni canımdan çok seviyorum.." dedim.

Gözleri sulandı, gülümsemeye çalıştı, doğruldu dizlerimden,

"bende seni seviyorum"