O an.. kalbimi, beynimi, zihnimi hangi kelimeler betimlerdi ki..?

Baktım gözlerine.. ardından pembe dudaklarına.. gülümsemeye çalıştım ama gülümseyemedim bile heyecandan.. çalan müziğin eşliğinde, ürkek bir şekilde yaklaştırdım dudaklarımı.. gözlerini kapatmıştı Hazal.. biraz daha yaklaştırdım.. biraz daha.. ve birleşti dudaklarımız..

Hala ürkektim, hareket ettirmiyordum.. o hareket ettirdi, alt dudağımı dudaklarının arasına aldı.. ama çok yavaş gerçekleşiyordu her şey.. gülümsedi o ara kapalı gözleriyle.. yavaş yavaş hareket ettirmeye başladık.. onun dudakları.. o güzel tadı.. öpüşmeye başladık.. kalbimin sesi kulaklarımda, Hazal'ın dudaklarının tadı dudaklarımdaydı..

"sevgi" kavramı vardır ya.. hah.. işte bizde o şekilde öpüşüyorduk.. duygularımızı belli ederek..

Dans eder vaziyette, arkadaki romantik müzik eşliğinde biraz daha öpüştük naifçe. Bir şey daha vardı..

Küçük Teleri.. isyan bayrağı açmamıştı.. o da inanmaya başlamıştı belli ki aşk denen merete. Normalde kız görse ayaklanacak lavuk, şimdi boynu bükük uyuyordu..

Uyu minik Teleri.. uyanırsan avradını giberim..