Öyle masaya bakadurayım, elinde tencereyle geldi, koydu masaya.. bana döndü,

"beğendin mi?" dedi gülümseyerek.

"çok.." diyebildim, beni büyüleyen kıza.

Sandalyesini çektim(rumantik ayı), oturduk.. mantı yapmış elleriyle.. biraz yedik,

"nasıl olmuş?" dedi.

"gelinini buldu annem belli ki.." dedim sırıtarak. Utandı, boynunu eğdi,

"deme ya şöyle.. daha erken bunları düşünmek için" dedi utanarak.

"benim için değil Hazal.." dedim.

Masadan elini uzattı,

"o da bir gün olur.." dedi gülümseyerek.

Olucak mıydı gerçekten? Hazal ile evlenecek miydim? Belki de en sağlam aşk hissini yaşayanlar pgibozdur bu dünyada.. her duyguya, her karaktere bürünürler ama.. ama aşklarından bir saniye olsun tereddüt etmezler..

Teleri'de etmiyordu.. Hazal'ı vardı sadece.. o ve ona olan sevgisi..