"Ece, bizi takip et. Sana burayı tanıtacağız." dedi. Arhan kaşlarını çatarak Erol ağabeye baktı ve "Bunu neden biz yapacağız?" diye sordu. Erol ağabey:
"Son baktığımda askerleri biz yetiştiriyorduk Arhan." dedi. Konuştuklarından çok bir şey anlamasam da yürümeye başladıklarında onları takip ettim. Erol ağabey derin bir nefes alarak konuşmaya başladı
"Biraz önce girdiğimiz kapı, A4 Doğu Kapısı. Zombilerin en çok görüldüğü kapı bu kapı. Başka kapılarımızda var elbette ama en sıkı güvenlik burada. Elimizden geldiğince insanları bir arada tutmaya çalışıyoruz. Böylece yeterli korumayı sağlayabiliyoruz.
"Askeri üssümüz önceden Endüstri Mühendisliğinin binası olan bina. Biz şimdi ona ZIKKIM diyoruz. Zombi Irkının Kökünü Kazıma ve Iraklaştırma Merkezi.
"ZIKKIM'ın hemen önünde bir kafe var, Çatı Kafe. Topluluğumuzun yemeklerinin büyük bir çoğunluğu orada yapılıyor. Hemen yanımızda olan üç bina Elektrik Elektronik Mühendisliği binaları. Buradan topluluğumuz için alternatif yollarla elektrik sağlıyoruz." Heyecanla Erol Ağabeyin sözünü kestim
"Siz şimdi burada elektrik olduğunu mu söylüyorsunuz?!" dedim. Erol Ağabey gülümseyerek
"Evet, şansımıza zombi istilasının en son uğradığı yerlerden birisi ODTÜ olmuş. Birçok alanda mühendislerimiz var. Ve buradaki her makineyi kullanabiliyoruz. Sınırsız kaynaklarımız var. Nerede kalmıştım? Ah, evet elektrik üretebiliyoruz. Bilgisayar mühendisleri, Devrim ve Elektrik Elektronik mühendislerinin hemen arasında. Ve interneti yeniden kurmaya çalışıyoruz. En azından internette yer alan sonsuz bilgilere erişebilmek için. Umudumuz Deep Web'e yeniden erişebilmek.