Lisenin başlarındaydım aliesiyle sürekli anlaşamayan bir cocuktum yani onların beni kısıtladığını sanıyordum kendimce ergenliğinde verdiği baş kaldırma iç güdüsü beni ailemle karşı karşıya getirmemi sağlıyordu. Lisede sessiz kimseyle konusmayan bi çocuk olmuştum, fazla arkadasım yoktuda sadece cok fazla sıkılırsam yanımdaki cocukla muhabbet etme gereksinimi duyardım.Ben böyle sürerken o olay oldu, yine sınıfın havalı çocukları aklı sıra benimle dalga geçiyorlardı komik, IQları ayakkabı numarasından küçük zengin züppeleri benimle dalga geçiyordu ve buna sınıftaki hemen hemen gülüyordu.Ben bunları aldırış etmeden hayatıma devam ederken yine bir gün yeni bir gün diye hayatıma devam ediyordum yine çantamı sol duvara dayadım içinden klagib karalama defterimi çıkardım ve ayıptır söylemesi biraz grafiti ve skech atabiliyorum ve buna sınıfın cok güzel değil ama çirkinde olmayan kızı sevgi ilgi duyuyordu.Ben her ne kadar sevgiye kötü davranmamak içinde uğraşsam sevgiyi ister istemez önüne dön vs gibi cümlelerle kırdığımı düşünüyordum. Günler böyle devam ediyordu ailemle kavga ders çalışmamam dersleri dinlemem vs vs. Hayatım kötü değildi aslında güzel bile sayılırdı okuldan çıktım ve yine taks salonuna doğru gidiyordum. Klagib ilk otobüse binmedim çünkü ilk otobüse binen dalyaraklar salak salak kızlara yürüme ve otobüsün ortasında tabiri caizse patlamalık ama doğrusu Trap olan müzik türünü açıyolardı. Bende bunlara sövmemek için ikinci otobüse biniyordum. Hafiften yağmur ciseliyordu ve benim boşluğum yeniden ağrımaya başladı eve kötü bi ağrı ve neredeyse düzenli olarak her sabah 2 ağrı kesici kullansamda akşama kadar etkisi geçiyordu ama bu ağrıya kendi çapımda bastırmıştım bu ağrı bana beni hatırlatıyordu ve otobüsüm geldi bindim ailemi zora sokmamak için gittiğim devletin taks salonuna gidiyordum. Taktım kulaklığı ve yine o bana azimi aşılayan sarkıyı açtım cant be touched bunu dinlediğim her gün tüylerim diken diken olur ve bu müzik listesinde hero adlı sarkı vardı böyle gidene kadar kendime kulaktan alınan cesaret hapımı dolduruyodum yine zütümden kayan pantolonumu otobüsten inerken yukarı çektim ve o giriş kapısına yürüdüm ve hocamı gördüm yine kafamla selam verdim oda gözüyle selam verdi soyunma odasına gittim, giyinmeye başladım o eski ayakkabılarımı yeniden giydim, kokuyorlardı ama ayakkabı alacak param yoktu ve aileme bunu söylemeye çekiniyordum, üstümü giyindim sort ve eski t shortlerimden birini geçirdim kabaca kendimi anlatayım 178 boy 74 kilo esmer street workoutun bana bağışladığı hafiften geniş omuzlu bir vücut tanıtım bitti. Yine herkezden uzak bir köşeye geçtim ve oturdum bandajımı cıkardım ve sarmaya başladım sarma işlemi bitince telefonla uğraşıyordum genellik antemanlara önce gelir ve 15 dakika kadar oturuyordum. Saat 7 ye doğru geliyordu ve yavaştan dolmuştu hoca hadi kızlar herkez sıraya geçsin dedi ve bugün süpriz var dışarda koşcaz dedi sebebi ise dışardaki olimpik koşu sahasında zütü güzel hatunlar vardı baktım abazalar ulamaya başladı, ama benim buraya gelirken kızlara bakmak gibi bir amacım zerre kadar yoktu.Ben aslında dışarda koşmaya sevmiyordum çünkü en az o kocaman sahada 7 8 tur atıyorduk ve benim cidden boşluğum çok ağrıyordu, ne kadar bu acıyla yaşamayı kavramış olsamda acıdan dişlerimi sıkarak 2 dişimin kırıldığı olmuştu. Koşu bitti içeri girdik ve yuvarlak oluşturdu ısınma hareketimiz bile 20 dakika sürüyodu bitince herkez eldivenini giysin dedi, gölge taksu başlıyordu hoca herkeze sol, sol, sağ, sağ, sol kroşe, sağ aparkat gibi kombinasyon gösteriyodu ve yine klagib kendinize eş bulun dedi ben yine Berkay la eş oldum sadece adını ve yaşını biliyordum. Bize sağ sol sol sağ vur dedi ilk ben vurdum bu hareket sadece teknik için hızlı vurmuyorduk sadece dokunduruyorduk. Sıra sıra vuruyorduk 2 3 4 5 round derken serbest dövüş dedi hoca başladık yine dedim ve berkaya yumruğumu uzattım oda yumruğunu uzattı ve başladık benim kötü bir huyum vardı neden bilmiyorum antreman esnasında miğdem bulanıyordı ve içeri hızlıca gidip elimi gırtlağıma sokup zorla kusturuyordum berkay bu duruma alışmıştı artık.