Evin etrafına baktığımızda bir gariplik yoktu yanlızca hafif enkazlıydı. Kapısına doğru ilerledik Kapının yarisi kırıktı. Kapiya yaklaştık. Dayım Kapının diger yarısını eliyle açtı. Kapi çürüktü.Kim bilir kaç senelikti bu ev.Dayim içeri ayağını atar atmaz Eniştem dur dedi bırak gidelim içerisi yıkılır falan dedi. Dayim birşey olmaaz gelin hadi dedi.(Dayım macerayı çok seven bir adamdır) Bizde çaresiz takıldık arkasından. içeride çok ağır bir koku vardı. Leş kokusu gibi. Evin bir tarafı ışık görüyordu bizde o tarafa yöneldik.ilk girdiğimiz oda büyük bir kütüphanesi.Her dilden yüzlerce kitap vardı.Ama bir görseniz toz yuvası olmuş örümcek ağlarının haddi hesabı yok. Neyse ilk katı biraz daha gezdikten sonra ust kata doğru çıktık.Ust katta büyük bir oda vardı kapısı bile farklı oraya girmemizle çıkmamız bir oldu. Onlarca hayvan leşi atılmış bir kenara kusacaktım neredeyse.B urnumuzu tıkladık, son bir güçlükle tekrar girdik yerlerde birsuru kağıt kitap vardı. Karga ayağı, hayvan gözü değişik otlar… Anladık zaten ne olduğunu. Kokudan dolayı daha fazla duramadik. Hemen çıktık.Tam aşağıya inerken. Dışarıdan bir çığlık sesi geldi. Bağıran kuzenimdi. Yardim edin diye bağırıyordu. Hemen dayım, ben ve eniştem aşağıya koştuk derken en arkada ben vardım. Asagiya inerken bir anda bastığım yer çöktü bir yandan da ben bağırmaya başladım.O anda gözüm koridora ilişti sanki koridordan biri geçti ama o acıyla fazla umursayamadım. Dayim hemen yanıma koştu. Yardım etti. Nasil iyimi bacağın dedi. Biraz acıyor fakat sorun yok dedim. Hadi o zaman kuzenin yanına gidelim dedi. Hemen aşağıya indik.Ama kuzenimi bir görseniz beti benzi atmış. Gozleri yerinden çıkacak. Enistem noldu dedi heyecanlı bir şekilde. Kuzenim nefes nefese anlatmaya başladı: