Kusura bakmayın bir işim çıktı geldim buradaysanız devam ediyorum

Kampüsü turladıktan sonra yurdu bulmuştum. Haftasonları babamın okula yakın kiraladığı evde kalacaktım ama haftaiçi günlerim bu yurtta geçecekti. Derin bir nefes alıp içeri girdim. Karşıma kapalı, sevimli bir teyze çıktı; "Hoşgeldin oğlum yeni öğrencisin herhalde haber etmişlerdi" dedi. "Evet teyzeciğim" dedim yalandan gülümseyerek. Daha sonra bana odamın kapısına kadar eşlik etti. "Odada seninle beraber 4 kişi kalacaksınız, çocuklarla da kaynaşırsınız zaten" dedi. Teşekkür edip elini öptükten sonra odaya girdim.

Bir anda bana bakan üç çift gözle yalnız kalmıştım. Hepsi şaşkın şaşkın bakıyordu. Bunun farkına vardıklarında hemen sessizliği bozup "Hoşgeldin kardeşim" diyip elimden valizleri aldılar. Hepsi iyi çocuklara benziyorlardı.

Biraz muhabbetten sonra isimleri Faruk, Enes ve Yiğit olan çocuklarla kaynaşmıştık. Zaten çoğu özgüvensiz ve samimi çocuklardı. Otobüste sürekli oturduğum için biraz dolaşmak istiyordum. "Sigara içtiğiniz bir yer var mı kampüste" diye sordum. Faruk "Gel kardeşim birlikte gidelim yalnız göndermek olmaz, tabii sigara vereceksen" diyip güldü. Tebessüm edip montumu giydim.

Bu sırada aklım uzun zamandan beri doluydu. Okula girdiğimde gördüğüm kızı düşündüğümü fark ettim. Yüzünü bile adam akıllı görmediğim bir kız nasıl bende böyle bir etki bırakabilmişti?

Cevabı çok uzak değildi..