Beyler daha küçüğüm 7.sınıfa gidiyorum Türkçe hocası bi ödev verdi, devlet orkestrasını dinleyip yorumlarınızı yazın diye(nasıl bi ödev bu) neyse günler öncesinden biletler ayrılmış yerler hazırlanmış falan gittim. Arkadaş önümde oturuyor yan tarafı boştu kardeş gel dedi, oturdum yanına tesadüfte bu ya benimde yan tarafıma bizimle birlikte gelen bir kız oturdu. ilk defa o zaman aşık olduğumu hatırlıyorum. Senfoni boyunca kızla konuştum ve kıza bağlandım. Hayatımda ilk kez bu duyguyu yaşadığım için tamdıbını onda harcadığımın farkında olmadım. Tertemiz sevdim onu daha aklımın çüküme çalışmadığı zamanalrdı. Onunla birlikte okul daha sevimli bir yer haline gelmişti. Neyse Sbs ye girdik yollarımız ayrıldı falan hala konuşuyorum onunla. Okuldan ayrıldıktan sonra onu bi daha hiç görmedim ama onu da sevmeyi hiç bırakmadım. Farkında olmadan onu 5 sene boyunca deliler gibi sevdim. Sırf onu görebilme umuduyla evinin yakınlarında Adananın 45 derece sıcağında basket oynadım. Günün birinde kızı face de aktif buldum. O sıralarda yeni telefon almıştım kıza telefon numarasını alma bahanesiyle konuşma başlattım. Neyse aldım numarayı WhatsApp dan yazıştık(beyler belki size saçma gelebilir ama bende çoklu kişilik bozukluğu denen bi hastalık var bazen içimdeki sesin beni kontrol etmesine izin veriyorum) içimden bi ses artık onunda bilmesi gerek dedi. Biraz tuhaf oldum banyoya gittim aynaya baktım Yapabilirsin dedim kendi kendime. Hayatım boyunca hiç böyle motive olduğumu hatırlamıyorum. içeri geçtim elime telefonu aldım başladım anlatmaya. 5 yıl boyunca başımdan geçen her önemli olayı yazdım(onunla ilgili). Beyler inanın aklımı kaçırdığım geceler oldu. içimden 3 ayrı sesin başımın etini yediği zamanlar oldu, gözümden yaş geldiği, yeter artık dedğim zamanlar. Dualarımı paylaşmıştım onunla. Aklıma tek bir çirkin düşünce gelmedi onunla ilgili. Başka bir kız gördüğüm zaman başımı eğip sen onunla evlisin diyodum kendime. Bunların hepsini ona da anlattım ama onun cevabı daha çok benimle dalga geçer gibiydi. Sen beni unut dedi. Keşke biri orda kafama sıksaydı. Gözümün önünde çocukluğum belirdi. 7.sınıfa giden ve tertemiz seven o çocuk. Ve o an anladımki sevgü en büyük zayıflıkmış. Buna onu açıklayalı 1 ay oldu ve hala onu unutamıyorum. izlediğim her dizide attığım her baskette çözdüğüm her soruda o aklıma geliyodu ve onu çıkarmak bi nevi hayatımı almak gibi oldu. Ama hala etkilerini görüyorum üstümde. Beyler nasıl unuturum onu yardım edin bana