Kağıtta Leyla yazıyordu. Korktuğum başıma geliyordu beyler oysa ki ne güzel geçiyordu günler. Kaderime razı olucaktım ne diyim. Gittim biraz daha uyudum. Daha doğrusu uyumaya çalıştım çünkü Damla Leyla yi her an getirebilirdi. Kapının kilit sesiyle uyandım ve kalbim yerimden çıkıcakmış gibiydi. Leyla benim yalnız kaldığımı düşünüyordu ve ona bundan hiç bahsetmemiştim. Kapı açıldığı gibi Leyla yi gördüm beyler Damla nin hemen getireceğini düşünmüyordum ama gelmişti işte resmen dona kaldık ikimizde Damla ise bize bakıyordu. " Leyla içeri geçsene " dedi Damla. " Yok benim işim vardı zaten daha sonra KESiN gelirim " dedi ve gozleri dolmuştu beyler. Hızlı adımlarla bahçe kapısından çıktı.