Gözlerimi açmaya çalıştım ama açamıyordum. Gözlerimin önüne bir kuşak bağlamışlardı. Uyandığımı belirtmeliydim. Bende Hepiniz öleceksiniz diye bağırdım. Önümde 3 zihin hissediyordum. 2 tanesi olaydan habersizdi tek düşündükleri diğerini korumaktı bende diğerinin zihnine odaklandım. Benden bir şey istiyorlardı. Ama ben düşüncelerini okuyamadan adam söylemeye başlamıştı bile. "Bu işte tek olmadığını biliyoruz. Diğerlerinin yerini söyle de senin için mahkemede birşeyler yapalım." adamın düşünceleri ise sen söyle sonrada seni asalım diyordu."Biz ben ve zihnimiz" dedim. Adam güldü, bana inanmamıştı. Yalan söyleme dedi. Yalan söylemiyordum ama herşeyi anlatacaktım.