Babam gitti Orhan gencebay açtı, ama yok öyle bir ses, ben hala turkiyede Orhan gencebay kadar iyi sesi olan insanların çok nadir olduğuna inanırım, çok dinlemem fakat sesi benim için tamamen ayrı bir konudur, sonra maçlarımın kritigini yaptik biraz, surda şöyle yapayım burda boyle yapayım tarzında, sonrasinda babamı bir hüzün tuttu, odasına gitti bir saz aldı geldi, başladı söylemeye

Gelini gelini kardaş, kürdün gelini diye, bir söylüyor ama benim de ciğerimi dağlıyor içimden, sonra bir kızıl goncaya benzer dudağını söylemeye başladı, adamın sesi de efsane gibi geliyordu bana o zamanlar, ki eminim, babam da bir kaset yapsaydi zamanında belki biz şu anda bu noktada olmazdik, belki de ben paramı kazanmak adına her gün it gibi çalışmaz olurdum, kim bilir belki ölü bile olabilirdik, su anda burdayim, halimden şikayet ediyor değilim, sadece bazen düşünüyorum da, hayatta farkında olmadan yaptığımız secimler bizi nerelere goturuyor, bir dakika geç veya bir dakika erken işte, her şey bunlara bağlı, hatta dakika değil saniyelere