Üzgün üzgün baktı,

"3 ay ayrı mı olucaz şimdi?"

"öyle gözüküyor.. ama telefondan konuşuruz hep tamam mı bitanem?" dedim. Gülümsemem gitmişti..

"peki" dedi sessizce. Harbi duygulandı kız.. gözleri doldu..

"gel buraya" dedim. Sımsıkı sarıldık. Aylarca hasret kalmanın hüznüyle, çektim kendimi, alnına ufak bir öpücük bıraktım. Sulu gözlerle gülümsedi..

"birine bakarsan ya da konuşursan öldürürüm seni" dedi gülmeye çalışarak.

"öyle bir şey yapmayacağımı ikimizde biliyoruz da.. sen?" dedim.

Uzandı öptü yanağımdan, gülümsedi gözlerime ardından.. diyordu.. diyordu ki,

"düşünme bile, seni seviyorum, güven sevgiline..", gözleriyle..

Garip değil mi.. güvenilmeyecek biri varsa o da bendim.. ama güvenmeyen de bendim.. aslında güveniyordum da korkuyordum.. bir gün ayrılmaktan..