Hafif derin bir nefes aldı,

"biliyorsun.. öğrenmiş oldun daha doğrusu" dedi.

Bugün söylemek istemişti belli ki, önceden karar vermiş.

"öğrendim bitanem.."

Güldü, omzuma kafasını koydu tekrardan, sardım kollarımla narin bedenini.

Taksi çevirdim bir tane daha, 100.yıl'a geçtik. Saat epey geç olmuştu, Beyza'yı da unutmuştuk.. sözde onun günü olacaktı, ama bizimdi.. kimseye vermezdim o günü..

Yurdunun önüne geldik, sarıldık.. sarıldık ama bırakmadık birbirimizi, ne kadar sürdü bilmiyorum, onun yumuşak tenini kollarımda, yüzümde hissettikçe bırakamadım. Bir yere kadardı tabi.. çektim birbirimizi,

"görüşürüz bitanem" dedi gülümseyerek.

Yüzünü avuçlarım içine aldım, yüzüne baktım, hafif salladı başını ürkekçe, yanağına ufak bir öpücük bıraktım. Çektim kendimi, utanmıştı yine güzelim.. daha da utandırmak istemedim,

"görüşürüz sevgilim" dedim.

Ellerimiz de ayrıldılar birbirlerinden, ve yurduna gitti..
içimde tarifi olmayan bir sevinçle, eve döndüm. Misafirimiz vardı, Beyza.. beni bekliyorlarmış..